VERSAILLES 95. hvergi voru menn óhultir fyrir átroðningi. Það var siður hjá frönsku konungsfjölskyldunni að snæða að f jölda manns áhorfandi. Sval- irnar að borðstofunni voru því ávallt þéttskipaðar alls kyns farandlýð meðan á máltíð stóð. Aðgangur var öllum frjáls, en þau skilyrði sett, að karlmenn bæru hatt og sverð. Þetta hvort tveggja mátti hins vegar fá að láni hjá hallarverði fyrir smá- vægilega borgun. Konungi leið aldrei úr minni hin erfiðu æskuár sín, en þá gerðu aðalsmennirnir hárða hríð að krúnunni. Fyrir því afréð hann að gera sér allt far um að brjóta á bak aftur vald þeirra, annars vegar með því að gera þá sér háða með gjöfum og fríðindum, og hins vegar með því að ala á úlfúð og sundrung þeirra á milli. Versailles var hátindur skrauts og glæsi- leiks, og þar, undir handleiðslu konungs, dvöldu aðalsmennirnir öllum stundum. Áform konungs heppnaðist, vald hans var óskor- að. Hann gat því sagt með sanni: Frakkland, það er ég. Aðalsmennirnir urðu að veru- legu leyti að standa straum af hinni gegndarlausu eyðslu við hirðina. Efni þeirra gengu því mjög til þurrðar, en þegar af þeirri ástæðu voru þeir mjög háðir konungi. Konungshollusta var ríkulega launuð með gjöfum og fríðind- um. Lúðvík gaf hjákonum sín- um, svo og flestum heldri kon- um við hirðina, mikil lén og stórar gjafir. Örlæti hans var stundum dulbúið á þann hátt, að hann efndi til happdrættis, þar sem þátttakan kostaði lítið, en vinningarnir voru gull og ger- semar. Enginn gat vænzt frægð- ar né frama væri hann ekki dag- legur gestur við hirðina. Riddarasveinar gátu aðeins heldri manna synir orðið. Voru þeir jafnan óstýrilátir mjög, og gerðu hinn mesta óskunda í nærliggjandi bæjum. Sveinunum var kenndur vopnaburður við hirðina og á hennar kostnað,. en 17 ára gamlir hlutu þeir for- ingjastöður í hernum. Það var ókleift með öllu að hafa hemil á þessum ungu aðalsmönnum,. sem áttu í sífelldum innbyrðis. erjum. Almenningur fyrirleit þessa ærslabelgi, sem brutu allt og eyðilögðu, svívirtu konur og spilltu friði manna. Voru þeir a5 jafnaði skuldum vafðir, en lánardrottnar þeirra fengu ekk-

Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132